Uit de praktijk van een casemanager
Voor werkgevers en werknemers is het lastig om na een WGA-beoordeling de draad weer op te pakken. De werknemer is minimaal 104 weken uit het arbeidsproces geweest, krijgt een arbeidsongeschiktheidsuitkering maar “moet” daarnaast ook nog arbeid verrichten. De werkgever moet onderzoeken of er passend werk is gezien de vastgestelde mogelijkheden en beperkingen van de gedeeltelijk arbeidsongeschikte werknemer.
Daarnaast is er financiële aspect: de WGA-uitkering is een stuk lager dan zijn eerdere inkomen, dus “moet” de werknemer deze aanvullen met inkomen uit arbeid. De werkgever heeft zojuist 104 weken loon doorbetaald, financiert de WGA-uitkering en moet dan iemand met een vermeend hoog risico op uitval passend werk aanbieden.
De no-risk polis is hierbij hét instrument om werknemers en werkgevers te beschermen. Mocht de werknemer wederom ziek en/of arbeidsongeschikt raken dan worden de loondoorbetalingsverplichting gecompenseerd door UWV. Hierdoor nemen de kansen op het vinden van passende arbeid toe voor de werknemer.
Voorbeeld uit de praktijk
Joep is werkzaam als buschauffeur voor 40 uur per week, voordat hij zich in 2016 ziek meldt. Na de WIA-beoordeling in 2018 blijkt dat hij gedeeltelijk arbeidsongeschikt is waardoor hij een WGA-uitkering ontvangt. Maar uit de beoordeling blijkt ook dat Joep nog in staat is om (aangepast) werk te verrichten. Terugkeer in zijn oude functie als buschauffeur was medisch niet meer mogelijk. Na overleg over de mogelijkheden en beperkingen van Joep, heeft hij de aangeboden functie van administratief medewerker, voor 24 uur per week, aanvaard. Dit wordt vastgelegd in een nieuwe arbeidsovereenkomst.
Na een korte periode in zijn nieuwe functie valt Joep volledig uit. Met het aangaan van de nieuwe arbeidsovereenkomst ontstaat er voor de werkgever een nieuwe loondoorbetalingsverplichting van 104 weken bij arbeidsongeschiktheid. Echter, doordat Joep vanaf 2018 een WGA-uitkering heeft ontvangen, heeft hij automatisch de no-risk status toegekend gekregen. Gevolg is dat Joep de komende 104 weken zijn loon doorbetaald krijgt, maar dat de werkgever deze kosten gecompenseerd krijgt door UWV. Ook een eventuele (aanvullende) WGA-uitkering zal gecompenseerd worden.
Conclusie
De no-riskpolis heeft voor zowel de werkgever als voor de werknemer voordelen. De werknemer blijft actief op de arbeidsmarkt. Voor de werkgever geldt dat hij gebruik kan blijven maken van de expertise van de ervaren werknemer, zonder financieel risico met betrekking tot de loondoorbetalingsverplichting.